بعضی حرف ها را نمیتوان به خانواده گفت،
بعضی حرف ها را نمی شود به رفیق واقعی گفت،
بعضی حرف ها را نمی شود به رفیق مجازی گفت،
بعضی حرف ها را نمی توان، حتی ناشناس گفت...
نمی توان به قلم و کاغذ گفت؛ که لااقل شما سنگ صبورِ من باشید!
بعضی حرفا حق مطلبشان با حبس شدن در سینه ادا میشود!
بعضی حرف ها هستند، برای نزدن!
شده تا به حال حرفی برای نزدن داشته باشید؟
زیاد شده :)
تا دلت بخواد😑
بسیااار، یکی میگفت ارزش آدما به حرفاییه که برای نزدن دارند
آره اگه اینجوری نباشه که معموله آدم دهن لقی هستیم در قبال خودمون :))
هر حرفی رو نمیشه به آدم ها زد. برای بعضی حرفها تنهای تنها هستیم.
چه حرفها که درونم نگفته می‌ماند....
اتفاقا راست میگه ام شهراشوب و در جوابشم درست میگین
حبس میشه توی سینه و گرماش دل ادمو ادا میکنه ... در کوره که بسته باشه ، سفال محکمتر و مقاوم تر میشه!
خوبی دیگ زودپز یه همین چیزاست :)
محض شاعری هم :
حیف! فریاد مرا بغض به یغما برده،
یک بغل حرف، ولی محض نگفتن دارم !
خیلی جاها میشه خیلی چیزا رو نگفت و تو دل حبس کرد. این یه مسئله ست، ولی یه مسئله مهم دیگه خودخوری نکردن و آسیب روحی ندیدنِ بعدشه. که اون نیازمند یه نیروی قوی معنویه. وگرنه اینکه بدون هدف و کمک روحی همه چیو بریزیم تو خودمون نتیجه ش میشه آسیب جسمی.
