بلند شدم برم سمت اتاقم، که میم گفت یه لحظه وایستا کارت دارم.
بعد دو دقه میگه اینجا رو نگاه کن.
من: باز از این برنامه های چرت و پرته، صد دفه گفتم این چیزا رو نصب نکن رو گوشیت
میم: حالا یه دقه نگاه کن
نگاه میکنم رو صفحه گوشی مینویسه، ۲۱ ساله (برنامه تشخیص سن از روی تصویر صورت است)
میم: واااا یعنی چی چرا به من گفت ۲۸ ساله (میم هشت سال از من کوچیکتر است)
من: 
بده یه بار دیگه تست کنم. ۲۸ساله ... دوباره ... ۳۳ساله
میم: موهاتو باز کنی جون تر نشون میده...ببین!! (موهایش را باز میکند و خودش را در گوشی نگاه میکند) ۳۸ ساله...
من: قشنگ فهمیدی چرت و پرته؟! یکم دیگه بهش نگاه کنی میگه ۱۰۰ ساله ای
میم: اون که میدونم الکیه ولی جالبه
من: بزار ببینم دونفره هم میگیره ... دوربینو میگیرم جلو صورتمون... من ۲۸، میم۳۵
میم: برررو بابا 
(گوشی را از دستم گرفته و محزون به گوشه ای میخزد)
من: 
واقعا چرا همچین برنامه هایی ساخته میشه، مجانی در اختیار ما قرار داده میشه؟! دلشون به حال ما میسوزه مثلا میگن یه وقت دوران کرونا سخت نگذره بهمون
، از چشم و ابرومون خوششون میاد؟، در راه خدا و برای شادی ما اینکارو میکنند؟! جالبه تشخیص درستی هم ندارند... همانا هیچ کاری بی دلیل نیست :/
+بالاخره به نتیجه گیری مهمی رسیدم، اینکه چه ادمایی توی زندگیم هستند و مهم هستند، با چه ادمایی وقت کمتری رو بگذرونم و چه ادمایی رو کلا بذارم کنار ...الان اوضاع ذهنی و روحیم بهتر :)
+این شکلکا رو هم از وبلاگ پلاک هفت برداشتم.
+نمیخواستم این پست رو منتشر کنم ولی کردم :|
