من و او از پشت پنجره داشتیم رقص مختلط عروس و داماد با اقوام درجه یک خودشون را میدیدم! گفتم بنظرت چی میشه که بعضیا اینجوری فکر میکنند و اینکارارو میکنند؟! گفت: از فکر آنها که مطمئن نیستم اما بنظر از بی عقلی و سادگی هست. غرور همه وجودشون روگرفته! انقدری که فکر میکنند الان و توی یک همچین شبی همه دنیا دست اوناست و کل دنیاشون همین یک شبه، مغرور شدن و ازون بالایی فراموش کردند،فراموش کردند قدرت اصلی و عظیم کیه؟!، کسی که میتونه خیلی راحت این خوشی ها رو در لحظه ازشون بگیره! ... حرفاش واقعاً برایم تلنگر بود! خیلی به دلم نشست. انگار اون شب تازه من معنی این آیات قرآن(یا أَیُّهَا الْإِنْسانُ ما غَرَّکَ بِرَبِّکَ الْکَریمِ* ) (أَ لَمْ یَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ یَری*) رو فهمیده بودم. میخوام بگم اینکه میگن در قرآن باید تدبر کنیم و درزندگیمون اجراش کنیم همینه ... اینکه میگن قرآن کتاب زندگیه حقیقتاً همینه، دقیقاً همونجایی که داریم از یک گناه لذت میبریم باید بیاد جلو چشممون!
دوست دارم تک تک آیات قرآن را مسط باشم تا هر وقت و هر جا ازش استفاده کنم! دوست ندارم چیزی اونقدر برام لذت بخش باشه که از دستورات خدا و احکامش فراموش بکنم! راستش را بخواهید دوست دارم زندگیم پر از خدا باشه!
این روزها نفسم، روحم، جسم و... همه با هم سر جنگ دارند. کرونا یک روز از همه ما کاشف میسازه! :)
*ای انسان ، چه چیز تو را در باره پروردگار بزرگوارت مغرور ساخته؟
*آیا نمیدانید که خداوند شمارا میبیند؟
